Psychomotorische Kindertherapie is therapie voor kinderen en jongeren die vastlopen in hun ontwikkeling en dat in hun gedrag laten zien. Psychomotorische Kindertherapie heeft als doel de vastgelopen ontwikkeling weer op gang te brengen.
Maatwerk
In de therapie stemt de therapeut af op het ontwikkelingsniveau van het kind of de jongere en speelt in op de behoeftes en gevoelens van het hen. Zo kan het accent in de therapie liggen op:
- het samen met het kind stilstaan bij het Ik: wie ben ik; wat wil ik;
- wat kan ik en wat voel ik
- het leren grip krijgen op zijn eigen emoties
- het sociale functioneren
- cognitieve vaardigheden zoals planmatig werken.
De therapeut heeft daarbij keuze uit een breed aanbod van middelen, zoals bewegen, lichaamsgerichte oefeningen, spel, muziek, ritme en creatieve materialen. De therapeut zet het middel in waarmee het kind zich het beste kan uiten. De veilige therapeutische omgeving en de deskundige reactie van de therapeut brengen een veranderingsproces tot stand. Het kind krijgt de kans om nieuwe ervaringen op te doen en/of negatieve ervaringen te verwerken.
Transfer
Samenwerking met ouders en anderen uit de leefomgeving van het kind, ondersteunen het proces en zorgen ervoor dat ouders en kind weer in staat zijn op eigen kracht verder te gaan.
Voor wie
Kinderen tot ongeveer vijftien jaar kunnen bij de psychomotorisch kindertherapeut terecht. Wanneer een kind vast loopt in zijn ontwikkeling kan zich dat uiten in één of van de volgende gedragskenmerken:
Sociaal/emotioneel gedrag
- agressief of teruggetrokken gedrag; moeilijk contact maken en/of onderhouden met volwassenen en kinderen; (faal)angst; gespannenheid; negatief zelfbeeld; affect-regulatieproblemen.
Cognitief gedrag
- aandachts-, motivatieproblemen; planningsproblemen; impulsiviteit; informatieverwerkingsproblemen.
Bewegingsgedrag
- problemen met motorische basisvaardigheden; onhandig; houterig bewegen/te weinig lichaamsbesef; overbeweeglijk; passiviteit (leidend tot obesitas); problemen met de fijne motoriek/schrijfproblemen.
Kinderen kunnen vastlopen in hun ontwikkeling ten gevolge van:
- een stoornis, zoals AD(H)D, Autisme en aanverwante diagnoses (ASS, Asperger, PDD-NOS, NLD, etc.), hechtingsproblematiek en overige psychiatrische aandoeningen.
- een belemmering als gevolg van een traumatische gebeurtenis in hun leefomgeving, zoals ziekte, verlies, scheiding of seksueel misbruik.
← FAQs